‘Leren lezen doe je met je hele lijf’ lees ik in de boeken van Marijke van Vuure Hoe mooi zou het dan zijn om dit te combineren met paarden?
Het paard is bij equitherapie de co-therapeut. Het dier helpt bij de oefeningen. Hoe dan?

Het paard is als het ware de katalysator of de motivator. Het maakt de therapie of coaching op emtioneel- en fysiek gebied toegankelijker voor cliënten. Verder zorgt het zitten op het paard, het gedragen worden voor lichamelijke- en geestelijke ontspanning (Help, mijn juf is een paard! Het versterken van executieve functies door ervaringsleren met paarden. Rutgers, P. 2017, Amsterdam).
Het ritme van het paard helpt ontspannen. Het kan ook in worden gezet om met dit ritme cognitief aan de gang te gaan: oefen het alfabet of de tafels al rond stappend.
Zelf doe ik ook spelletjes met letters en klanken. Rij of loop met het paard de letter of een vorm door het zand. Je ziet de vorm ook nog eens als je dat meerdere malen achter elkaar doet. Teken hem in het zand, in de lucht op het bord, op papier, met twee handen, leg hem na met takjes, et cetera.
Het kind zit op het paard. In de paddock hangen diverse klanken met plaatjes aan palen. Elke keer als we langs een dubbelklank rijden klapt het kind in de handen en zegt de klank. Het rondje erna doet het bij elke dubbelklank de armen omhoog. Lukt dit goed, dan kunnen we specifieker gaan kijken. Hang meerdere dezelfde klanken door elkaar en geef bij bijvoorbeeld bij de ‘uu’ een opdracht. Met een braaf paard en een kind dat al zelfstandig kan zitten en sturen laat ik ze zelf naar de klank toerijden.

Alleen al het toevoegen van en zitten op een paard zorgt in mijn ogen al voor een enorme stimulans in het leren. Door ook nog gebruik te maken van alle zintuigen en bewegingen, het ervaren met het hele lijf, denk ik dat je een enorme vooruitgang kunt boeken met kinderen op het gebied van het (leren) lezen.
Op dit moment ben ik bezig om de diverse oefeningen die er aangeboden kunnen worden bij leesproblemen om te zetten naar oefeningen buiten, in beweging, met paarden. Ik zie hierin een enorme meerwaarde. Zeker als ik kijk naar de manier waarop kinderen leesonderwijs krijgen op school. Hoewel de huidige leesmethodes claimen dat meerdere zintuigen worden ingezet zitten de kinderen nog heel veel op hun stoel en kijken en luisteren ze vooral naar de letters (zie bijvoorbeeld de uitleg van Uitgeverij Zwijsen over de ‘alzijdige aanpak’: https://www.zwijsen.nl/inspiratie/het-waarom-van-het-alzijdig-verkennen-van-letters-schatkist-en-veilig-leren-lezen). Wie zegt dat wat ze horen ook echt binnen komt? Ik ben zelf een fan van Spreekbeeld (Vonk, Y) door deze toe te voegen aan de leesmethode weet je in ieder geval zeker dat je meer zintuigen gebruikt dan alleen de ogen en oren.

Langzaamaan komt het ‘bewegend leren’ iets meer in beeld. En dat is mooi. Maar voor die kinderen die achter raken, het niet bij kunnen benen of er gewoon nog niet aan toe zijn zou de toevoeging van het bewegen met een paard veel kunnen doen.